اینم مطلب آخر در مورد دکتر.شاید فرصت دیگه یا 29 خرداد دیگه ای بیاد تا از ایشون بگم.
در دو مطلب قبل دوستان نظرات خوبی دادن.لازم که بعضی چیزارو بگم.اول اینکه ایشون هم مثل هر انسان دیگه ای حتما ایرادات و اشتباهاتی داشته.اما حرف من این که ایشون مظلوم واقع شده هم از طرفداراش ضربه می خوره هم از دشمناش.از طرفی متاسفانه افکار و حرفای ایشون و اهدافی که در سر داشت داره به بیراهه می ره .یعنی اینکه ایشون می خواست آگاهی بده اما الآن ما از جملاتش در کارت پستالهای عاشقانه استفاده می کنیم.و افکار ایشون داره به شدت عامیانه می شه که این اصلا خوب نیست......
شهید چمران خیلی زیبا از دکتر می گه:((ای علی تو جامعه ایران را به لرزه در آوردی.تو تشیع حقیقی را به مردم معرفی نمودی تو لذت شهادت را به شیعیان حسین(ع) چشاندی.تو مجسمه جمود تعصب و سکوت را شکستی تو خداوندان زر و زور و تزویر را رسوا کردی.تو ای شمع زیبای من چه خوب سوختی و چه زیبا نور تاباندی و چه با شکوه هستی خود را در قربانگاه عشق فدای حق کردی.ای علی یاد تو و نام تو گفته های تو وافکار تو همه برای من نوعی نماز است که مرا به خدا نزدیکتر می کنند...)).
فکر می کنم در پایان بهترین حرف همون دعایی باشه که دکتر برای جامعش می کنه: ای خداوند به علمای ما مسئولیت و به عوام ما علم و به دینداران ما دین و به مومنان ما روشنایی و به روشنفکران ما ایمان و به متعصبین ما فهم و به فهمیدگان ما تعصب وبه زنان ما شعور و به مردان ما شرف و به پیران ما آگاهی و به جوانان ما اصالت و به اساتید ما عقیده و به خفتگان ما بیداری و به دینداران ما اراده و به نشستگان ما قیام و به خاموشان ما فریاد و به نویسندگان ما تعهد و به هنرمندان ما درد و به شاعران ما شعور و به محققان ما هدف و به مبلغان ما حقیقت و به حسودان ما شفا و به خودبینان ما انصاف و به فحاشان ما ادب و به فرقه های ما وحدت و به مردم ما خودآگاهی و به همه ملت ما همت تسلیم و استعداد فداکاری و شایستگی نجات و عزت ببخش.........
(( و شما ای گوشهایی که تنها گفتنهای کلمه دار را می شنوید .پس از این جز سکوت سخنی نخواهم گفت. و شما ای چشمهایی که تنها صفحات سیاه را می خوانید پس از این جز سطور سپید نخواهم نوشت. و شما ای کسانی که هرگاه حضور دارم بیشترم تا آنگاه که غایبم......پس از این مرا کمتر خواهید دید...)).
د ن 1 :امروز 22 تیر بود .14 سال گذشت مثل برق و باد.دیگه بین ما نیستی اما من فراموشت نمی کنم.آخه تو تنها مادر بزرگم نبودی .پدرم بودی مادرم بودی مهمتر از همه بهترین دوست زمینی من بودی...
د ل 2 :وقتی می یای صدای پات از همه جاده ها می یاد...انگار نه از یه شهر دور که از همه دنیا می یاد.....
