سلام مهرداد جان....
چه خبر...
خوبي؟
اينطور كه از مطلبت بر مي ياد منظور شما توجيه سختيهاي طول راه به خاطر هدفه.....
نمي دونم....
بايد در تعادل باشه....
ولي مهم اينه كه بايد از ذره ذره ي غمها و شاديها ساده نگذش و حداقل همه چيز را ديد....
پرداختن به گذشته و آينده اگر لذت و درك حضور را از انسان بگيرن خوب نيست....
هدف در همين ثانيست و اگر تمام اونچه كه اين لحظه بهت مي ده را درك نكني به درك وصول لحظات آتي هم نخاهي رسيد...
درس گرفتن از گذشته و آينده نگري حكايت ديگره...
من به روزم....
خوشحال مي شم برداشت شما يار قديمي رو در مورد مطلب جديدم بدونم....
