دي پير مي فروش كه ذكرش به خير باد

گفتا شراب نوش و غم دل ببر ز ياد

گفتم به باد ميدهدم باده نام و ننگ

گفتا قبول كن سخن و هر چه باد باد

بي خار گل نباشد و بي نيش نو ش هم

تدبير چيست كار جهان اينچنين فتاد

در ارزوي انكه رسد دل به راحتي

جان در درون سينه غم عشق او نهاد

جانا گرت ز پند رفيقان ملالت است

كوته كنيم قصه كه عمرت دراز باد